حسين علیه السلام چراغ هدایت وکشتی نجات امت

                  بسم الله الرحمن الرحیم                        

 اگربچه کوچکی به انسان بگوید عقربی پشت پیراهن تواست فوراترتیب اثر می دهد ونمی پرسد که ایا راست می گویی یادروغ،فقط بایک احتمال کوچک پیراهنش را درمی آورد.احتمال دادن نشانه عقل است حال مساله قیامت وحساب  وزنده شدن انسان بعدازمرگ که بسیارمهم وسرنوشت همیشگی انسان وابسته به ان  است وراستگوترین افرادیعنی پیامبران الهی صلوات الله علیهم وقران کریم درمواردفراوان ازان خبرداده اند؟ آیا انسان باید نسبت به حساب ومعاد بی تفاوت باشد وحتی احتمال یک درصدهم راست بودن ان را ندهد؟ اگراحتمال کوچکی بدهد به فکرچاره می افتد تا زندگی اینده خود راخوب رقم بزندومنزل اخرت خودرا بااعمال صالح اباد می کندودرشهوات ولذات زودگذر دنیا که حرامش عذاب الهی رابه دنبال دارد غوطه ورنمی شود.ایمان اوردن هنگام مرگ برای انسان نفعی ندارد. "خداوند درقران می فرماید: ای اهل ایمان خود واهلتان راازاتشی که هیزمش مردم وسنگهاست حفظ کنید " ودر دعای کمیل امده است:واین عذابی است  که اسمانها وزمین طاقت انرا ندارند.یکی ازصفات نیک دراسلام راستگویی است خداونددرقران فرموده :ومن اصدق من الله قیلا چه کسی ازخداراستگوتراست وپیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم به راستکویی مشهور بودپیامبران الهی که همه ازصادقین بودند، خبر ازقیامت ووجود جهان پس ازمرک داده اند. انسان بامرک ازبین نمی رود، بلکه ازعالمی به عالم دیکروارد می شود ودراین دنیا باید خودرابرای ورود به عالم برزخ وقیامت وسوال وجواب درباره اعمالی که دردنیا انجام داده اماده کند. انسان به سوی خدادرحال حرکت است وبه سوی اوبرخواهد گشت این عالم پوچ نیست وهمه امورش ازروی حساب وکتاب است. نظمی که دران بکاررفته گواه این مطلب است ایا انسان ازاد گذاشته شده است وهیج مسئولیتی دراین عالم ندارد؟ البته برای انسان محافظانی است که تمام اعمال اوراثبت وضبط می کنند تادرعالم دیگرموردسوال قرارگیرد.اعتقادبه حساب قیامت سودبی پایان وپشت پازدن به دین وپیروی شهوات ولذات ضررابدی را همراه دارد .فاین تذهبون ؟ پس به کجا می روید؟ چراسرمایه پاکی وعمر خودرارایگان ازدست می دهید؟